1. Mniej granic, więcej możliwości
Po większości terytorium UE możemy już podróżować bez paszportu i bez kontroli na granicach.Konkurencja wprowadzona w ramach wspólnego rynku bez granic przyczyniła się do poprawy jakości towarów i usług oraz do obniżenia ich cen. Potaniały rozmowy telefoniczne, dostęp do Internetu i podróże samolotem. Przepisy UE zapewniają konsumentom właściwą ochronę w przypadku zakupu produktów wadliwych lub niespełniających odpowiednich norm czy to w kraju zamieszkania, czy w innym kraju. UE ustala też najwyższe standardy bezpieczeństwa żywności.
Obywatele UE mogą mieszkać, pracować, studiować i przechodzić na emeryturę w innym kraju Unii. Tymczasowe ograniczenia dotyczące pracowników z 12 państw, które przystąpiły do UE jako ostatnie, są stopniowo wycofywane.
2. Za granicę po naukę
Ponad dwa miliony młodych ludzi skorzystało już z programów UE, studiując lub biorąc udział w szkoleniach w innym państwie europejskim. Nic dziwnego, że nazwy programów unijnych zajmujących się wymianą edukacyjną i partnerstwem transgranicznym, takie jak Erasmus czy Leonardo, są dziś powszechnie znane studentom i innym osobom uczącym się.
UE nie decyduje o tym, czego uczymy się w szkole, lecz zapewnia właściwe uznawanie kwalifikacji edukacyjnych i zawodowych w innych krajach Unii.
3. Zielona Europa
Zdrowe środowisko jest ważną kwestią dla wszystkich Europejczyków i rządów państw członkowskich. Dlatego też Unia przoduje w światowych działaniach na rzecz ochrony środowiska i walki ze zmianami klimatycznymi.
Ponieważ zanieczyszczenie środowiska dotyczy nas wszystkich, państwa członkowskie UE podejmują wspólne działania w wielu obszarach. Nic więc dziwnego, że rzeki i plaże Europy są coraz czystsze, pojazdy emitują do atmosfery mniej zanieczyszczeń, zaś składowanie odpadów regulują surowe przepisy. Pochodzące z Europy niebezpieczne odpady nie mogą jak dawniej być składowane w biedniejszych krajach. Przepisy regulujące wykorzystanie substancji chemicznych również są surowe − chemikalia muszą być bezpieczne dla ludzi i środowiska.
Unia dąży do takiej organizacji kluczowych działań w dziedzinie transportu, przemysłu, rolnictwa i turystyki, która umożliwi rozwój tych sektorów bez niszczenia zasobów naturalnych, czyli do zapewnienia zrównoważonego rozwoju
4. Zwalczanie zmian klimatu
Aby przeciwdziałać zmianom klimatycznym, przywódcy państw UE postanowili ograniczyć emisje gazów cieplarnianych o 20 proc. do roku 2020.
Energia jest podstawą europejskiej długoterminowej polityki w zakresie zmian klimatu. Unia wyznaczyła sobie konkretne cele w zakresie wykorzystywania ekologicznych, odnawialnych źródeł energii, takich jak energia wiatru, wodna bądź słoneczna. Pozwoli to nie tylko powstrzymać zmiany klimatyczne, lecz również pozytywnie wpłynie na gospodarkę i zapewni bardziej stabilny dopływ energii, co umożliwi Unii częściowe uniezależnienie się od importowanej ropy i gazu.
W UE działa już innowacyjny system handlu uprawnieniami do emisji, w ramach którego firmy ograniczające zużycie energii są wynagradzane, a te, które przekraczają wyznaczone limity, są karane.
5. Z euro w kieszeni
Euro (symbol €) jest chyba najbardziej konkretnym osiągnięciem UE. Wspólna waluta obowiązuje w 16 krajach (2009 r.), na które przypadają dwie trzecie mieszkańców całej Unii. Kolejne państwa przyjmą nową walutę, kiedy odpowiednio przygotują do tego swoją gospodarkę.
Wszystkich monet i banknotów euro można używać w krajach, w których akceptowane są płatności w euro. Wszystkie banknoty poszczególnych nominałów są identyczne, natomiast monety mają jednakowy awers, lecz różny rewers z symbolem narodowym danego kraju.
Państwa UE, w których używa się euro: Austria, Belgia, Cypr, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Malta, Niemcy, Portugalia, Słowacja, Słowenia i Włochy.
6. Równość szans
Społeczeństwo, w którym żyjemy, jest bardziej sprawiedliwe, jeśli jest wolne od dyskryminacji ze względu na narodowość, płeć, niepełnosprawność, rasę lub inne czynniki. Dlatego też prawo UE zabrania dyskryminacji.
Już pierwsze traktaty europejskie z lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku zawierały jasno sprecyzowaną zasadę, zgodnie z którą kobiety i mężczyźni muszą uzyskiwać jednakowe wynagrodzenie za taką samą pracę. Nadało to UE rolę pioniera w walce o prawa kobiet, które to prawa stanowią obecnie integralną część wszystkich obszarów polityki UE.
7. Działania na rzecz pokoju i stabilności na świecie
Dzięki procesowi integracji trwającemu przez ponad 50 lat wojna pomiędzy krajami UE jest obecnie nie do pomyślenia. UE koncentruje się teraz na rozprzestrzenianiu pokoju i stabilności poza swoimi granicami.
Najlepszym sposobem na zapobieganie konfliktom jest przede wszystkim zwiększanie dobrobytu w skali światowej. Jako największa potęga handlowa na świecie UE wykorzystuje swoje wpływy do ustanawiania uczciwych zasad handlu światowego. Unia stara się, aby z dobrodziejstw globalizacji skorzystały również kraje najbiedniejsze. UE dostarcza więcej pomocy humanitarnej i pomocy na rzecz rozwoju niż jakikolwiek inny podmiot na świecie.
Unia wysyła misje wojskowe i policyjne jako siły pokojowe w miejsca ogarnięte konfliktami − na przykład na Bałkany. Działania te realizowane są w związku z wymiarem obronnym wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa.
Unia Europejska pokazuje, jak demokratyczne kraje mogą z powodzeniem połączyć siły gospodarcze i polityczne we wspólnym interesie, i może służyć za wzór do naśladowania w innych częściach świata.
8. Członkostwo w Unii
Od czasu jej utworzenia przez sześć państw założycielskich ponad 50 lat temu Unia Europejska stale przyciąga nowych członków. Kulminację tego procesu stanowiło historyczne rozszerzenie z 15 do 27 członków w 2004 i 2007 roku, łączące kontynent, który przez 45 lat dzieliła zimna wojna.
Do Unii może przystąpić każdy kraj europejski, pod warunkiem że posiada stabilną demokrację, gwarantującą praworządność, poszanowanie praw człowieka i ochronę mniejszości. Od kraju kandydującego wymaga się również posiadania funkcjonującej gospodarki rynkowej i słuby cywilnej zdolnej do stosowania prawa wspólnotowego.
Chorwacja, Była Jugosłowiańska Republika Macedonii oraz Turcja uzyskały status kraju kandydującego do UE. Unia Europejska oferuje krajom kandydującym znaczącą pomoc, finansową i praktyczną, w przygotowaniu do członkostwa.
Od chwili złożenia przez dany kraj wniosku o członkostwo do czasu jego wejścia do Unii może upłynąć 10 lat lub nawet więcej. Kiedy uzgodniona zostanie już treść traktatu o przystąpieniu, musi on zostać ratyfikowany przez Parlament Europejski oraz przez parlamenty krajowe państwa kandydującego i wszystkich państw członkowskich.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz